Herseninfarct

Mijn verhaal begint op een dag/nacht in september 2012.

Onverwachts midden in de nacht werd ik wakker en voelde mij erg ziek. Een vreselijke misselijkheid overviel mij en een drang van overgeven en diarree maakte zich over mij meester.

Ik wilde opstaan maar mijn rechter been en arm reageren niet. Het voelde aan alsof mijn been sliep net als mijn hand en vingers. In het donker strompelde ik zo goed als mogelijk naar de badkamer.

Kon niet goed nadenken wat met mij aan de hand was. Gevoel van evenwicht stoornis, ik dacht steeds dat ik zou vallen en had het gevoel dat mijn hoofd zo zwaar was dat het steeds naar achteren zou vallen. Vreemd gevoel is een plotseling verlies van spierkracht door mijn hele lichaam. Zo’n ervaring had ik nog nooit gevoeld.

Ik bergreep niet de ernst van mijn ziek zijn. De angst slaat als een dief in de nacht toe en verlamt mij volkomen. Machteloos en totaal verward ga ik enkele minuten later naar mijn bed. In mijn onrust en onzekerheid en angst probeerde ik mij rustig te maken om niet in paniek te geraken. Maar ik besefte niet wat er met mij was gebeurd.

Ik had een herseninfarct en ik wist het niet. Ergens wist ik wel, er was iets niet goed met mij. Uren later ben ik van uitputting uiteindelijk weer in slaapgevallen. Vroeg in de ochtend zei ik tegen mijn man. “Ik voel mij niet goed er klopt iets niet met mij” Toen hoorde ik mijzelf voor het eerst spreken en dat klonk bezopen. Daarop reageerde mijn man. 'Wat is met jou gebeurd"? "Hoe praat jij en je gezicht is scheef".

Meteen naar de huisarts die mij doorverwees naar het ziekenhuis. De autorit erheen gebeurde eigenlijk in stilte mijn man en ik waren alle twee verzonken in gedachten; 'wat hangt ons boven het hoofd?' Ik was een beetje in shock. In het ziekenhuis werd ik dan opgenomen en was ik eigenlijk uitgeteld en moest ik mij maar overgeven aan die mensen die het goed met me voor hebben. Toch?

Alle onderzoeken, bloeddruk, bloedafname en de scan en hartapparaat. Bange uren volgden ik moest natuurlijk daar blijven. De uitslagen waren allen binnen en ik kreeg te horen wat mij mankeerde, het was een herseninfarct. Hè?, wat, wie, waar, hoe kan dat? En nu? het lijkt wel een roes. Mijn lijf is overgenomen door artsen, verpleegkundige en de apparatuur, alleen mijn gedachten zijn nog van mij. Ze schieten alle kanten op. Maar denken aan een infarct deed ik niet.

Ik rook niet, drink geen alcohol en ik heb een normaal gewicht. Ik had wel al een jaar lang hoge bloeddruk. Omdat de artsen mij niet achteruit zagen gaan, mocht ik naar huis. Geen arts heeft mij oefeningen of advies mee naar huis gegeven. Afwachten was mijn lot, de tijd en geduld had ik nodig. Niemand kon mij vertellen hoe goed ik weer in orde zou komen.

Wat mij is overkomen werd een “ lichte beroerte” genoemd. Het verwijzing “lichte”, suggereert direct al iets van “ het valt allemaal wel mee “ of “ het had allemaal erger kunnen zijn. Al bij mijn tweede bezoek aan de neuroloog kom je deze opstelling tegen, gebruik maar bloedverdunners en deze 4 andere tabletten en bij mij hoef je niet meer terug te komen. Tja dat gevoel van, zoek het verder zelf maar uit dus.

Eenmaal weer thuis bleek pas de impact van het infarct. Verlies van concentratie, moeite met geluiden ('ik wilde het stil hebben om me heen'), verwardheid, minder energie. Allemaal onzichtbare verschijnselen, die echter veel impact hebben op het leven van de getroffene en de mensen om hen heen. Lieky had behoefte aan informatie en zocht op internet.

Er werd mij niet gezegd dat ik recht op revalidatie had. Een jaar later hoorde ik van mijn huisarts. “ Heb je dat niet had? ” Had eigenlijk na je ziekenhuis ontslag moeten gebeuren. Nou, niet dus!!  Heb wel veel last van restverschijnselen.

Vanaf begin dit jaar een slechte start gehad omdat ik mijzelf overbelast had. Hier ben ik na maanden van strijd gelukkig tamelijk goed van hersteld. Het jaar is om en ik kan terug denken naar een leerzaam jaar. Nu is een nieuw jaar begonnen en ik ga gewoon verder waar ik mee bezig ben. Aanpassen, oppassen en goed voor mijzelf zorgen, dan gaat het goed met mij.

Lieve groet van Lieky

Download het artikel:

krant