Dorien: hersentumor

Dorien deed onlangs haar verhaal bij journalist Birger Vandael van de (Belgische) krant 'Het Laatste Nieuws'. Hieronder kunnen jullie het artikel lezen.


Bilzense Dorien is door hersentumor een nieuw persoon geworden: “Het is alsof ik plots altijd zonder rem leef

 

Bij Dorien uit Bilzen werd in november 2019 een hersentumor aangetroffen. Op medisch vlak gaat het goed met haar, al is ze als persoon wel volledig veranderd en raakt ze veel sneller vermoeid. “Samengevat kan je stellen dat er een Dorien is van vóór de operatie en een Dorien van ná de operatie”, legt ze uit.

In het kader van #mayisgray, een hashtag die opkomt voor bewustwording rond de gevolgen van een hersentumor, doet ze haar verhaal.

 

In november 2019 trok Dorien naar het ziekenhuis omdat ze het vermoeden had dat ze een hersenschudding had opgelopen. “Dat werd bevestigd na een CT-scan en er werd me meteen gevraagd om een nachtje in het ziekenhuis te blijven. Dat vond ik wat raar, maar de verpleegster zei dat het gebruikelijk was. De volgende dag bleek dat ze iets op de scan hadden gezien en moest ik ook een MRI-scan ondergaan. Zo kwam de hersentumor aan de oppervlakte.” “Vervolgens heb ik alle gesprekken en onderzoeken op me af laten komen. Ik was nooit bang of ongerust, want ik wist gewoon niet wat te verwachten. Het enige wat ik toen wou, was dat die tumor zo snel mogelijk verwijderd zou worden.

 

In januari 2020 werd de hersentumor operatief verwijderd.” Vrij snel na de operatie ging Dorien al terug werken. Eerst deed ze dat parttime, vervolgens zelfs fulltime. “Het was amper maart 2020, misschien ben ik wel veel te snel in gang geschoten. In augustus van dat jaar kreeg ik een zware epilepsie aanval, een gevolg van de hersenschade die ik bij de operatie opliep. Na het nodige herstel kon ik weer gaan werken, maar ik was voortdurend ontzettend moe. Eerst dacht ik dat het lag aan de operatie, maar inmiddels zijn we twee jaar verder en besef ik dat de hersenschade ervoor zorgt dat ik sneller moe ben dan vroeger.”

 

Vermoeidheid

“De dingen gaan nu anders dan vroeger. Ik raak sneller in paniek als ik veel dingen moet doen, ben voortdurend afgeleid en kan niets meer onthouden. Het gevolg is dat ik mijn mails altijd opnieuw moet lezen, van alles lijstjes bijhoud en veel tijd verlies.

De vermoeidheid maakt het natuurlijk ook moeilijker om me de hele dag te concentreren. Niet zelden lig ik na het werk uitgeteld in bed.” Dat ze nooit meer dezelfde persoon zou zijn na het verwijderen van de hersentumor, daar had Dorien nooit rekening mee gehouden. “Na dertig jaar moeten herbeginnen met jezelf te leren kennen, daar heb ik het lastig mee.”

 

Dorien voelt haar situatie soms aan alsof ze permanent een paar pintjes teveel gedronken heeft. “Mijn rem is door de hersenschade ook beschadigd. Ik reageer dus veel intenser en impulsiever en heb mijn emoties niet altijd onder controle. Ik zeg vaak wat ik denk, maar wil dat niet als excuus gebruiken, hopelijk leidt het wel tot begrip. Bovendien ken ik mijn eigen grenzen niet meer en ga ik daar dus vaak over.

 

Alles is zo extreem: als ik mij verdrietig voel, lijkt het wel het einde van de wereld. Op dat moment heb ik er ook geen verklaring voor, het overvalt me gewoon. Soms ben ik bang dat mijn vrienden hierdoor afstand zullen nemen.”

 

Voordelen?

Het gevoel altijd zonder rem te leven, het klinkt in eerste instantie ook als iets wat zijn voordelen heeft. “Ik snap dat je dat zegt”, knikt Dorien. “Soms denk ik ook dat het leuker is dat je gewoon zegt wat je denkt, maar vaak is dat geen goed idee. Mijn geluksgevoelens zijn gelukkig ook extremer, maar dat maakt dan weer dat het contrast in mindere tijden groter is.

 

De pieken en dalen zijn bij mij toegenomen. Door vandaag haar verhaal te doen, hoopt Dorien dat er meer bewustwording is rond de gevolgen van hersentumoren. “Ik hoop dat lotgenoten en hun omgeving zo voelen dat ze niet alleen zijn en dat mensen die er in de toekomst mee te maken krijgen, beter weten wat hen te wachten staat.

Zelf moest ik enorm zoeken, misschien vinden zij vlotter de weg.”

Foto: Mine Dalemans


Lees meer over: