Psychogeriatrie

Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie / GVP

Pagina indeling:

Introductie

We hebben Mariët gevraagd om af en toe wat te vertellen over haar werk als GVP-er = Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie, een specialisatie in dementie zorg.  Lees meer over Mariët onder aan deze pagina.

Zorgavontuur

De titel van mijn pagina en website is; Mariët op zorgavontuur.

De avonturen die ik beleef tijdens mijn werk in een kleinschalige woning voor mensen met dementie deel ik hier op mijn pagina. In tegenstelling tot wat misschien gedacht word, maak ik deze avonturen niet mooier dan ze zijn, ik beleef ze ook echt zo.

En natuurlijk is het niet altijd even makkelijk, leuk en positief. Maar net als wanneer je  bijvoorbeeld op een reisavontuur gaat, kun je obstakels, minder mooie dingen tegenkomen of verdrietige dingen mee maken. En dat is dan ook wat er gebeurt in de woning.

Lief én leed worden er gedeeld, en ook moeilijke dingen komen op mijn pad.

 

Dementie geeft nu eenmaal ook vaak moeilijk en verdrietige situaties.

Als zorgmedewerker krijg ik toch na verloop van tijd een band, een verbinding met de bewoners. En dan kan een achteruitgang in toestand van bewoner mij bijvoorbeeld emotioneren.

 

Wanneer de dementie geleidelijk achteruit gaat, kun je hier nog min of meer naar toe leven. (al zeg ik hier niet mee dat dit makkelijker is voor de naasten hoor…). Maar wanneer er door vasculaire dementie binnen een paar dagen tijd, uit verschillende functies van de hersenen ineens grote “gaten” lijken te vallen, met alle gevolgen van dien, is dat heel erg moeilijk te volgen.

 

Wanneer je van de een op andere dag niet meer uit je woorden kunt komen, boos opstandig en soms zelf agressief word, plots niet meer goed kunt bewegen, je incontinent raakt en je pijn hebt en ontzettend moet bent, is het toch niet verwonderlijk dat er met veel compassie en meeleven met je omgegaan wordt.

 

Wanneer ik op de rand van het bed ga zitten met betreffende bewoner naast mij, vertel ik hem dan ook, dat we ons zorgen om hem maken, dat ik graag wat voor hem wil doen, maar niet weet wat. Hij kijkt me aan met een flauwe glimlacht om de mond, hij slaat zijn arm om me heen en wrijft over mijn rug, alsof hij zeggen wil:  het komt wel goed.

Ik voel de tranen prikken achter mijn ogen, dat hij nu juist in deze situatie nog de kracht vind om mij min of meer te troosten….

Een avontuur? Ja zeker wel, en een levensles rijker, blijf altijd omzien naar elkaar en gevoel zit in het hart, niet in het beschadigde brein.
Mariët

VERGEET HET MAAR!

(een blog uit de praktijk van een cliënt met Lewy body dementie)

Tijdens een van de maaltijden in de woning, krijg ik als zorgmedewerker nogal eens dezelfde vragen en opmerkingen te horen. Vaak heb ik het niet eens in de gaten en antwoord evenzoveel keer hetzelfde antwoord.

Plots hoor zegt een van de bewoners tegen mij: Tjonge je moet hier nogal eens hetzelfde aanhoren hè? Ach ja ze kunnen er ook niets aan doen dat weet ik wel, het komt door hun ziekte.

Ik antwoord haar dat ik het totaal niet erg vind om tig keer hetzelfde aan te moeten horen en vaak moet herhalen. Voorzichtig vraag ik haar, maar u dan? Bent u niet bang dat u dit ook doet of gaat doen?

Mevrouw heeft een aandoening die dementie veroorzaakt maar waarbij het geheugen nog lang in tact kan blijven. En ze weet dus heel goed dat ze ziek is een ook heel vergeetachtig kan gaan worden.

Ach…antwoord ze me; ik zal dit waarschijnlijk ook wel gaan doen en misschien ben ik ook al wel wat vergeetachtig, dat weet ik dus niet goed. Ik weet dat het bij mijn ziekte hoort.

Ze zegt dit alles zo bedaard en rustig alsof het haar niet aangaat, hoe kan dit dan toch dat ze hier zo rustig onder blijft, je zou er toch van in paniek raken!?

Het is zó ontzettend verschillend hoe mensen om kunnen gaan met verdriet en ziekte. Ik ga voorzichtig nog wat door op dit onderwerp. Hoe kijkt zij daar dan tegen aan? ‘Voelt u geen paniek of onrust wanneer u bedenkt dat dit bij u ook aan de orde zou kunnen komen. Dat u dingen gaat vergeten en herhalen”?

“nee hoor, het helpt toch niet om hier over na te gaan denken, als het zo is dan is het zo”. Wel zou ik het voor mijn kinderen erg vinden dat ik hun namen vergeet of niet meer weet wie ze zijn”.

Maar daar heb ik wat op gevonden, vertrouwd ze me toe. Wanneer ik ’s avonds in bed lig, herhaal ik namen en belangrijke dingen tig keer achter elkaar, dan hoop ik dat ik door dat herhalen in ieder geval die belangrijke dingen niet vergeet”.

Ik krijg kippenvel op mijn armen, ze heeft me al verschillende keren verteld dat ze zo slecht slaapt, en nu denk ik te begrijpen waar dit van komt. Ik zie al voor me hoe ze uren achter elkaar als een Mantra in haar hoofd aan het oefenen is om in ieder geval niet te vergeten wat ze absoluut niet wil vergeten.

En eventjes wens ik, dat ze nu maar vergeet dat ze vergeet want soms is vergeten beter dan onthouden.

#svrz #bijzonderemensen
Mariët

Ziektebeeld beschrijving vasculaire dementie

(tekst Mariët)

Na de ziekte van Alzheimer is vasculaire dementie de meest voorkomende oorzaak van dementie. Bij ongeveer 10-15 % van de mensen die dementie hebben, is er sprake van vasculaire dementie.

Vasculair = betrekking hebbend op het bloedvatenstelsel – het netwerk van bloedvaten met slagaders, aders en haarvaten.

Vasculaire dementie werd ook wel "multi-infarctdementie" (MID) genoemd doordat er een opeenstapeling kan zijn van kleine en/of grote herseninfarcten. Een andere naam is “arteriosclerotische dementie".

De hersenbeschadiging die bij deze vorm van dementie horen, worden veroorzaakt door stoornissen in de bloedvoorziening naar de hersenen, waardoor hersenweefsel beschadigt raakt en afsterft.

Bij veel mensen die vasculaire dementie hebben, gaat er een voorgeschiedenis van hart- en vaatlijden aan vooraf. Voor de dementie begon hadden deze mensen bijvoorbeeld last van chronische bloedruk, hartritmestoornissen, diabetes, vaataandoeningen of TIA’s (Transient Ischemic Attack = is een tijdelijke afsluiting van een bloedvat in de hersenen. De afsluiting wordt veroorzaakt door een bloedprop. Die bloedprop lost weer op. Daarom zijn de klachten vaak maar een tijdelijk).

Ook is het mogelijk dat iemand een of meerdere infarcten, beroertes (CVA = een acuut tekort aan zuurstof in de hersenen, in tegenstelling tot een TIA sterven hersencellen af en zijn de klachten niet meer tijdelijk) heeft doorgemaakt voordat de dementie begon.

De stoornissen die optreden zijn afhankelijk van de plaats in de hersenen die is aangedaan.

 


Schoksgewijs verloop en stabiele fases

Vasculaire dementie word, naast de algemene kenmerken van dementie, gekenmerkt door een schoksgewijs verloop. Afsluitingen van de bloedtoevoer in de hersenen doen zich van het ene op het andere moment voor en vervolgens kan een kleiner of groter deel van de hersenen uitvallen.

Het gevolg is dat de hersenfuncties bij elke afsluiting plotseling een stapje achteruitgaan. Typisch is ook dat de achteruitgang steeds weer andere functies betreft. Ze spreken ook wel van haardverschijnselen, omdat de uitval steeds gekoppeld is aan een haard. Dit is het desbetreffende gebied van de hersenen dat zonder zuurstof komt te zitten.

 

Zolang er zich geen nieuwe afsluitingen in de hersenen plaatsvinden kan de mens met vasculaire dementie dus ook lange tijd stabiel blijven.

Veel voorkomende uitvalverschijnselen zijn een uitval van motorische functies, halfzijdig krachtverlies (hemiparese) of verlammingen, aantasting van spraak, stoornissen in het zintuiglijk gevoel, en halfzijdige uitval van visuele waarneming (hemianopsie).

Na uitval van een bepaald gedeelte kan het niveau van functioneren lange tijd stabiel blijven(soms zelfs weer iets verbeteren), gevolgd door een plotseling nieuwe verslechtering.

Geheugen- en oriëntatie problemen zijn bij vasculaire dementie in eerste instantie veel minder opvallend dan bij  ziekte van Alzheimer.

Als eerste word bij vasculaire dementie vaak een vertraging van snelheid in denken, praten en bewegen opgemerkt.

Er kunnen problemen zijn met het gebruiken en begrijpen van taal (afasie), problemen met het herkennen van voorwerpen (agnosie) of het uitvoeren van handelingen (apraxie).
Ook kunnen verstoringen optreden in het omgaan met veeleisende situaties en in het vermogen om logische te redeneren. Het is maar net in welk gedeelte van de hersenen de schade is.

Een van het meest kenmerkende van vasculaire dementie is de combinatie van geestelijke achteruitgang en lichamelijke verschijnselen. Als gevolg van de hersenbeschadiging kan een verlamming, spierverstijving of verlies van gevoel ontstaan. Hierdoor kunnen er problemen ontstaan in lopen, spreken, slikken of plassen.

Er kan een nieuwe beroerte optreden waarna nieuwe verschijnselen optreden, of bestaande verergeren. Ook kunnen er lichamelijke ongemakken zijn, die een gevolg zijn van hart- en vaataandoeningen, zoals pijn in de borst, kortademigheid of vochtophoping.

Een ander kenmerk van vasculaire dementie is dat de mensen met deze vorm van dementie, zich lange tijd bewust kunnen blijven van de eigen achteruitgang. De mensen weten dus dat ze achteruit gaan en ziek zijn.

Dit kan sombere, of juist opstandige gevoelens met zich meebrengen. Iemands buien kunnen snel wisselen en extreem zijn. Het ene moment tranen en even later een lachbui. Ook de helderheid kan variëren, waarbij goede dagen, waarin er weinig aan de hand lijkt te zijn, worden afgewisseld met slechte dagen.

Soms komen er waanideeën en hallucinaties voor, dan is iemand er bijvoorbeeld van overtuigd dat er gestolen is.

Tenslotte kunnen er stoornissen in initiatief nemen ontstaan. Iemand komt er steeds minder toe iets (uit zichzelf) te ondernemen.
Met het voortgaan van de ziekte, wordt iemand met vasculaire dementie, in toenemende  mate aangewezen op zorg. De controle over het lichaam kan iemand kwijtraken, wat tot lichamelijke complicaties kan lijden zoals stijfheid en/of verlammingen.

Het komt zelfs voor dat wanneer er in een bepaald gebied van de hersenen een slechte doorbloeding ontstaat, dit epileptische verschijnselen kan geven.

Door het grillige verloop en het niet kunnen voorspellen van de beschadigde gebieden(en de daarbij horende functies) in de hersenen, is het een aandoening die veel frustratie en onbegrip kan geven.

Blijf volgen.....een volgende blog gaat over FTD /ziekte van Pick

Mariët

BLOG Ziektebeeldbeschrijving Fronto Temporale Dementie

(tekst Mariët)


Een andere aandoening die dementie kan veroorzaken is Fronto Temporale Dementie, of kortweg FTD. Voorheen werd deze ziekte ook wel de ziekte van Pick genoemd.

Er zijn verschillende varianten van deze aandoening bekend maar het wordt te ingewikkeld en uitgebreid om al die subtypen te behandelen.



FTD is een aandoening van vooral het voorste deel van de hersenen, de frontaalkwab en de slaapkwabben. Kenmerkend zijn de opgezwollen, ballonvormige zenuwcellen van de voorste hersenen.

Deze ziekte word in een beperkt aantal gevallen veroorzaakt door een afwijking in het erfelijk materiaal. Maar meestal is de oorzaak niet bekend. Wat ook kenmerkend is aan deze ziekte is dat deze al op relatief jonge leeftijd (tussen het 40e en 60e levensjaar) optreedt.

Sluipend begin
Het begin is meestal sluipend en de eerste verschijnselen die zich uiten zijn met name:

  • gedragsveranderingen
  • veranderingen in persoonlijkheid.

Deze mensen mensen gaan bijvoorbeeld slechter functioneren op het werk, of raken in conflict met familie en bekenden zonder duidelijke oorzaak. Ook kunnen er lichamelijke stoornissen zoals stereotiepe gelaatstrekkingen ontstaan.



Wanneer je kijkt naar de functies van de frontaalkwab en de slaapkwabben, zie je dat daar de meeste problemen ontstaan.

In de frontaalkwab (voorhoofdskwab):

  • intelligentie
  • impuls beheersing
  • sociaal zijn enz. Zie meer op de pagina frontaalkwab.

De temporale kwab (slaapkwab) bepaalt voor een groot deel:

  • gedrag
  • geheugen
  • ongeremd praten,
  • begrip van gesproken woorden enz. Zie meer op de pagina temporale kwab.

 

Meest voorkomende verschijnselen

Net als met de ziekte van Alzheimer of vasculaire dementie komen niet alle verschijnselen bij alle mensen voor die FTD hebben en ook het moment waarop de verschijnselen binnen het ziekte proces optreden kunnen verschillen.

 

Planning en inzicht

Het vermogen tot plannen en organiseren is verminderd. Het word steeds moeilijker een complexe handeling uit te voeren of tot een goed einde te brengen.

Een ander kenmerk is het verminderde oordeelsvermogen, Het lijkt dat er geen verband meer gelegd kan worden tussen oorzaak en gevolg.

Moeite met het inschatten van de eigen situatie en het beoordelen van het effect van eigen gedrag
Het inzicht in de eigen problematiek kan snel verdwijnen. Deze symptomen zijn tot op zeker hoogte te vergelijken met een gezond iemand die onder invloed is van alcohol.

 

Impulsief en onaangepast gedrag

Mensen met FTD zijn vaak erg impulsief. De controle over de impulsen kan snel verloren raken. Zo kan het zijn dat iemand met FTD ongepast vrolijk of agressief wordt. Iemand kan zeggen direct wat hij of zij denkt, zonder rekening te houden met de consequenties of de gevoelens van anderen. Mensen kunnen bijvoorbeeld roekeloos in het verkeer worden of grof in het taalgebruik.
In combinatie met een verminderd oordeelsvermogen kan dit aanleiding geven tot sociaal onaangepast gedrag. Er wordt geen of te weinig rekening gehouden met anderen, of er is een verminderd empathisch vermogen met zelfs kinderlijk en of egocentrisch gedrag. (klachten verschillen per persoon!)

 

VERVOLG BLOG VERSCHIJNSELEN FRONTOTEMPORALE DEMENTIE ( tekst Mariët)

Ontremming

Het ongeremde kan bijvoorbeeld tot uiting komen in het eetgedrag. Het eten kan naar binnen worden geschrokt en mensen blijven maar eten en mensen kunnen een voorkeur ontwikkelen voor zoetigheid. Dit heeft natuurlijk tot gevoel dat iemand erg in gewicht kan gaan toenemen.
Een ander voorbeeld is dat allerlei onbezonnen aankopen gedaan kunnen worden. Er kan ontremming zijn op seksueel gebied, bestaande uit het maken van seksueel getinte opmerkingen, handtastelijkheden of een verhoogde behoefte aan seksueel contact.

 

Dwanghandelingen

Dwangmatig gedrag is één van de meest opvallende en kenmerkende gedragingen bij mensen met FTD. De cliënten met FTD  kunnen extreem vasthouden aan bepaalde volgordes en rituelen.

Het dagelijks leven moet dan volgens een vast patroon verlopen. Er wordt bijvoorbeeld elke dag op precies hetzelfde tijdstip gegeten, ook al is het eten nog niet gaar. Of mensen kunnen de neiging voelen om voortdurend te tellen, dwangmatig een bepaald geluid maken, met de vingers trommelen, klappen, handen wrijven, tikken of met de tong klikken.

Mensen met FTD kunnen een innerlijke dwang voelen tot bepaald gedrag. Het nalaten van dat gedrag levert ze heel veel spanning op.  Er is een grote moeite of zelfs afwezigheid om flexibel te denken en daarom blijven deze cliënten vaak “hangen” in een bepaald gedrag of gewoonte, ook al is dat niet meer functioneel. Verzamelwoede kan voorkomen, waarbij de vaak waardeloze objecten, zoals spijkertjes, verzameld worden.

 

Persoonlijkheidsveranderingen

Iemand met FTD kan heel rusteloos worden en eindeloos en doelloos gaan “ijsberen”. In andere gevallen is er juist sprake van sterke geremdheid en algeheel initiatiefverlies. Het lijkt dan wel of de “start motor” kapot is. Deze mensen komen nergens meer toe als ze niet gestimuleerd worden door een ander. Bovendien kan het overzien van de volgorde van handelen niet goed overzien worden. Dit geremde beeld kan leiden tot toestanden van forse verwaarlozing.

 

Er zijn mensen met FTD die heel extravert (open) zijn of juist erg in zichzelf gekeerd. Veel mensen met FTD kunnen uren niets doen, totdat iemand ze een opdracht geeft, maar anderen kunnen ook erg ongeduldig zijn. Qua stemming is er vaak sprake van een soort kinderlijke onnozelheid en vrolijkheid, die voor de omgeving vooral overdreven overkomt. 

 

Taal- en geheugenproblemen

Wanneer de ziekte vordert of al in een eerder stadium , kunnen er taalproblemen ontstaan. Er ontstaat een verarming van de woordenschat en iemand kan dan vervallen in veelvuldig gebruik van standaarduitdrukkingen. Steeds meer hetzelfde woord gebruiken om verschillende dingen aan te duiden, of woorden/delen van zinnen herhalen wat of de ander zegt. Er is grote moeite om losse woorden te ordenen tot een zin. Uiteindelijk zie je een totale afname van spontane spraak. Het begrijpen van gesproken en geschreven taal levert meestal geen problemen op.

 In een nog later stadium kunnen slikstoornissen optreden met risico op verslikken, voedsel in de longen en longontstekingen.


Problemen in de motoriek

Bij sommige typen van FTD ontstaan problemen in de motoriek. Deze mensen krijgen moeite met bewegingen. Ze hebben stijve bewegingen, trillingen en zwakke spieren. Ook evenwicht problemen en vallen zijn kenmerken.

Geheugen problemen staan bij deze ziekte niet op de voorgrond. Ook de oriëntatie in tijd, plaats en persoon blijft lange tijd intact.

 

De diagnose stellen is vaak een lange weg. Artsen worden soms op het verkeerde been gezet, doordat de persoonlijkheidsstoornissen en gedragsveranderingen vaak psychiatrisch aandoen.

 

Niet zelden is het gebeurd dat er eerder gedacht word aan een burn-out, depressie of psychose. De begin periode levert thuis en op het werk veel spanning en irritatie op. Binnen een relatie worden apathie, verminderde interesse en initiatiefloosheid eerder toegeschreven aan aandachttrekkerij, egoïsme of onverschilligheid. Op deze leeftijd denkt men vaak niet aan de mogelijkheid van een (frontotemporale) dementie. De spanningen kunnen binnen het gezin of de familie hoog oplopen, waarbij echtscheiding soms het gevolg is. 

 

Met moderne scans van de hersenen kan soms in beeld gebracht worden dat hersencellen afsterven vooral in de frontaalkwab.

Vaak is de oorzaak van FTD niet bekend. In sommige gevallen kan het om een erfelijke/familiaire vorm van frontotemporale dementie gaan. Bij het diagnostisch onderzoek is het daarom altijd van belang om na te vragen of er dementie voorkomt in de familie.

Beschadigingen van de frontale en temporale hersenkwabben, bijvoorbeeld als gevolg van een beroerte/ CVA, een ongeluk of langdurig, overmatig alcohol gebruik, kunnen ook leiden tot een frontotemporale dementie.

 

Er is geen specifieke medicatie beschikbaar voor de behandeling van frontotemporale dementie. Er word onderzocht of en groep medicijnen onder de naam NMDA-antagonisten het ziekte proces bij frontotemporale dementie kunnen vertragen.

Het is vooralsnog onduidelijk of ze dit ook daadwerkelijk kunnen.

Voor de behandeling van ontremd gedrag wordt wel gebruik gemaakt van antidepressiva, anti-epileptica, anti- psychotica en rustgevende medicatie. Sommige antidepressiva hebben ook een gunstig effect bij slikstoornissen in het kader van frontotemporale dementie. Naast medicatie is de begeleiding van de familie erg van belang. Aan de ene kant omdat het gedrag van mensen met fronto temporale dementie op familie erg confronterend is.

Aan de andere kan is specialistische begeleiding nodig wanneer er een vermoeden is van een erfelijke/familiaire variant van frontotemporale dementie.


Ordening en structuur

Omgang met iemand die lijdt aan FTD moet zo veel mogelijk gericht zijn op het bieden van ordening en structuur. Impulsief gedrag wordt namelijk door gebeurtenissen die van het dagelijks patroon afwijken gestimuleerd. Elke verandering van situatie kan als onveilig en bedreigend ervaren worden.


Omdat mensen met FTD vaak nog relatief jong zijn, en ze vaak volop in het leven staan, worden er hele gezinnen getroffen door deze ziekte. Zeker door de persoonlijkheidsveranderingen en gedrag stoornissen kan dit hele gezinnen uit elkaar drijven voordat de diagnose gesteld is. 


Mariët

Parkinsondementie

(tekst van Mariët)

 

De ziekte van Parkinson is een ziekte die zich vooral kenmerkt door stoornissen in het bewegen. Het begin van de ziekte ligt meestal tussen het 50e  en 65e  levensjaar. Er zijn een paar gevallen bekend met een jongere beginleeftijd. Het is een zeldzame aandoening, en de kans om de ziekte te krijgen word groten naarmate het ouder worden. De gemiddelde ziekte duur is 8 jaar maar kan variëren van één tot 30 jaar!

 

Bij een gevorderd stadium van de ziekte van Parkinson kan dementie optreden. Dit word daarom dan ook wel Parkinsondementie genoemd. De ziekte van Parkinson begint sluipend met bewegingsarmoede en snelle vermoeidheid. Typische symptomen van de ziekte van Parkinson zijn uiterlijk vooral te zien aan de spieren.

Een deel van de symptomen zijn al genoemd bij de beschrijving van dementie bij Lewy Body ziekte.

 

De belangrijkste symptomen zijn:

Tremoren  (bibberen) vooral van de handen in rust

Ongewilde bewegingen

Spierstijfheid

Valneiging

 

Aan de houding valt op dat mensen met de ziekte van Parkinson vaak voorovergebogen lopen, met kleine schuifelpasjes. Ze houden de armen vaak gestrekt langs het lichaam. Ze kunnen het lopen moeilijk opstarten en als ze eenmaal op gang zijn, kunnen ze weer moeilijk stoppen. Ze neigen ertoe om makkelijk te vallen.

De gelaatuitdrukking is vaak erg vlak, het zogenoemde “maskergelaat”. Emoties zijn hierdoor moeilijk tot niet af te lezen aan de gelaatuitdrukking.  Het praten is meestal zachtjes en op één toon. Ook is er dikwijls een toename van speekselproductie en omdat er tegelijkertijd minder vaak geslikt wordt , is er een speekselvloed(kwijlen).

 

Naast veranderingen in het bewegen komen depressieve gevoelens voor en kunnen ook veranderingen in het denken optreden.

Als deze veranderingen zo ernstig zijn dat ze het dagelijks functioneren belemmeren, spreekt men over dementie. Uit een aantal onderzoeken komt naar voren dat 35-55% van mensen die lijden aan de ziekte van Parkinson, daarnaast dementie ontwikkelt.

 

In cognitief opzicht treed er vooral een vertraging op in het denken en handelen. Verder komen voor; initiatiefverlies, planning en overzicht problemen. De oriëntatie in tijd, plaats en persoon blijft vaak goed. Ook het geheugen blijft relatief goed intact, maar het ‘vrij’ ophalen van herinneringen kan gestoord zijn.

 

Aan de hand van helpende aanwijzingen, zoals een foto verloopt dat over het algemeen nog wel goed.

De ziekte van Parkinson is een ziekte die langzaam vordert en niet te stoppen is. Wel zijn er medicijnen ontdekt die het bewegen (tijdelijk) kunnen verbeteren. Door cel verlies in de hersenen ontstaat er een tekort aan een bepaalde stof in de hersenen, dopamine . Deze stof is onder andere belangrijk voor het bewegen. De medicijnen kunnen het tekort van deze stof tijdelijk opvangen. Maar wanneer de ziekte vordert word het gebrek aan dopamine zo groot dat de medicijnen het niet langer kunnen compenseren. De medicijnen kunnen als bijwerking psychiatrische symptomen, zoals psychoses veroorzaken.

 

Bij een kleinere groep mensen met de ziekte van Parkinson staan dementie verschijnselen op de voorgrond. Deze dementie lijkt meer op de verschijnselen door de ziekte van Alzheimer.  Vaak zal gestopt worden met de toediening van dopamine omdat dit medicijn ook verwardheid en hallucinaties kunnen veroorzaken.

 

Hoe verder de ziekte vorder hoe afhankelijker iemand van zorg kan worden. Als de de controle over het lichaam kwijt raakt  kan dat tot lichamelijke complicaties leiden.

Zo kan het moeilijker worden om zelfstandig te eten.

Helaas overlijden mensen met dementie of met de ziekte van Parkinson vaak aan bijkomende complicaties, zoals een longontsteking, urineweginfecties of hart- en vaat aandoeningen.
Mariët

Over Mariët

Mijn naam is Mariët.

Ik ben een echte Zeeuwse. Geboren (in 1982) en getogen in het dorpje Borssele en vanaf 2002 woonachtig in Goes. Ik ben getrouwd en heb twee fijne kinderen. Een zoon(2004) en een dochter(2010).

In 2001 heb ik mijn Verzorgende IG diploma gehaald via het Albeda College in Rotterdam, de opleiding bestond uit werken en leren, mijn praktijk/werkervaring deed ik op in het toenmalige Verpleeghuis de Samaritaan in Sommelsdijk. Sindsdien werk ik in de ouderenzorg waarvan zo’n 15 jaar op woningen voor mensen met dementie. Ik heb in die jaren gewerkt voor verschillende zorgorganisaties in Zeeland. Ik werk nu in een kleinschalige woning voor 7 mensen met dementie. Ik heb een opleiding tot Gespecialiseerd Verzorgende Psychogeriatrie gedaan, een soort specialisatie in dementie zorg, waardoor ik nog meer voldoening uit mijn werk haal dan tot nu toe het geval was.
Het werk doe ik met veel passie en plezier en omdat mijn werk voor mij het mooiste is wat er bestaat, wil ik met het schrijven van verhalen/uitspraken/gedichten enz. op deze pagina ook anderen warm maken voor een baan in de zorg, werken met en voor mensen met dementie.
Werken op een woning voor mensen met dementie (kortweg een PG -woning genoemd), is uitdagend, ontroerend en avontuurlijk. 
Mijn website is https://marietopzorgavontuur.jouwweb.nl/


Ik mag voor Hersenletsel-uitleg enkele blogs schrijven.