Traumatisch Hersenletsel

In september 2009 heb ik een ongeval met de racefiets gehad toen ik een trainingsritje met mijn partner aan het doen was. Het ongeval werd veroorzaakt door een haas die vanuit de weilanden de weg op kwam rennen.

Hij raakte in paniek doordat hij zich ingesloten voelde tussen ons en een hardloper aan de andere kant van de weg. Hij wilde tussen ons door springen om te ontsnappen. Daarbij sprong hij met flinke kracht tegen mij aan en daardoor schoot ik over het stuur en kwam met mijn hoofd op de grond met als resultaat hersenletsel,ondanks dat ik een helm droeg.

Ik heb ongeveer vijf weken in coma gelegen. Na twee en een halve maand in het ziekenhuis werd ik overgeplaatst naar revalidatiecentrum de Hoogstraat. Daar leerde ik weer voor mezelf zorgen en leerde lopen en fietsen.  

Later, toen ik weer thuis was, las ik een artikel over het ongeval op de website van een regionale krant. Het artikel maakte duidelijk dat ik in coma was, dus hersenletsel had. Een paar reacties op het artikel raakten me nogal. Mensen maakten er grapjes over.

Anderen vroegen zich af waarom het artikel niet vermeldde hoe het met de haas afgelopen was. Zulke reacties laten zien dat de meeste mensen geen idee hebben wat het is om hersenletsel te hebben en wat de gevolgen kunnen zijn. Het deed me goed dat andere lezers, onder wie een goede vriendin van ons, verontwaardigd reageerden op deze reacties. 

 

In oktober 2010 begon ik met de re-integratie op mijn werk. Nu ben ik weer volledig aan het werk en kan weer fietsen. Veel geluk gehad! De gevolgen voor mij vallen relatief gezien mee. Ik moet anti-epileptica gebruiken en ik heb wat problemen met balans en met oriëntatie. Iets nieuws leren kost me meer tijd dan voorheen. Ik kan gelukkig wel een hele dag werken en kan de dingen doen die ik graag doe.

 

Voordat het mij overkwam wist ik niet wat de gevolgen van hersenletsel kunnen zijn. Ik vind het belangrijk dat de kennis hierover bij het grote publiek toeneemt. Hierbij wil ik ook benadrukken dat de gevolgen van hersenletsel voor iedereen anders zijn. Dus s.v.p. ophouden met over één kam scheren.

Ik ben blij dat ik kan bijdragen aan bewustwording over hersenletsel bij het grote publiek en aan het stimuleren van de ontwikkeling van hulpmiddelen voor mensen met hersenletsel. Bewustwording bij het grote publiek probeer ik ook voor elkaar te krijgen als ambassadeur van de Raisin Hope Foundation Nederland.