Mama
Vroeger en nu...!
Voor het moment dat mijn moeder de wat leek "onschuldige hersenbloeding" kreeg stond mijn moeder vol in het leven, met een drukke baan, veel vrienden en familie en natuurlijk het drukke gezin wat allemaal vanzelf sprekend was en ging.

Maar sinds de hersenbloeding staat het leven van mij moeder volledig op zn kop en daarmee ook het leven van mijn vader, zussen en mijn gezin. Niets is meer vanzelf sprekend en alles kost te veel energie en moeite en is een uitputtingsslag voor haar. Met als voorbeeld een gezellige avond met eten of zelfs een simpele kop koffie is al eigenlijk niet te doen voor haar. Hier moet zij zich eerst fysiek en mentaal op voorbereiden.

Het zelf praten, de klinkende kopjes, het bestek dat op de tafel of op de borden tikt, de omgevingsgeluiden, het omgevingslicht (tv), een zoemende koelkast zijn maar een handje vol factoren welke voor een hoop mensen normaal zijn zonder dat je er bij nadenkt maar die zijn voor mijn moeder dreunen in haar hersens welke zonder oordoppen niet dragelijk zijn voor haar.

(Noot van deze site: dat zijn overprikkelingsklachten)

Mijn moeder moet zich noodgedwongen afzonderen van alles wat zij graag zou willen doen, zien en meemaken. Zo zijn verjaardagen niet meer te doen qua drukte. Dit is een hel voor haar. Het zien en zien opgroeien van haar eerste kleinkind moet ze noodgedwongen aan zich voorbij laten gaan.

Het tot rust komen op de boot waar ze hun hele leven hard voor hebben gewerkt is helaas ook geen gewoonlijk iets. Na voor de 3e keer te zijn verplaatst van jachthaven i.v.m. het geluid van o.a. vliegtuigen, langs razende auto's, tractoren, suizende wind hoop ik dat zij daar van kunnen gaan genieten en tot rust kunnen komen zonder dat alles en iedereen van alles van haar eist. Van testen tot therapieën. Dit zijn marathons voor haar. Uitputtingsslagen.

Dit is een klein stukje tekst maar dit gaat vele malen verder en is niet voor te stellen voor gezonde mensen die nergens last van hebben. Je moet dit van dichtbij meemaken voordat je hier iets over kunt oordelen. Ik hoop hiermee een klein beetje beeld te geven hoe onleefbaar en ondraagbaar het momenteel is voor mijn mama.

Om haar zo te zien is hartverscheurend.

Corné