De ambulante begeleidster komt om me te helpen met allerlei kantoor werkzaamheden. Ik was ambtenaar in mijn werkzame leven. Ik ben arbeidsongeschikt en omdat ik dit werk niet alleen kan, heb ik daar thuis begeleiding bij nodig.
Ik heb 1 x per week 1 uur en 45 min ambulante begeleiding voor allerlei praktische zaken.

Wat goed is om te weten; ik ben altijd moe, ik heb altijd pijn, ik heb last van oorsuizen en in mijn hoofd is het altijd druk. Een goede voorbereiding is voor mij heel belangrijk, om zo goed mogelijk te kunnen functioneren. Ik wil overprikkeling zoveel mogelijk voorkomen, omdat ik anders last krijg van spierkramp in mijn been en kortsluiting in mijn hoofd.

Wat komt daar voor mij bij kijken?

Voorbereiding

Vanaf het moment dat de begeleidster de deur uit is, verzamel ik agendapunten voor de volgende week, als de begeleidster er weer is.  Wat ik zelf kan afhandelen aan post, mails en telefoontjes doe ik zelf. Ik heb hulp nodig bij de mentaal inspannender zaken, deze noteer ik eerst even op losse briefjes.

Als de dag van de begeleiding dichterbij komt, bereid ik de agendapunten voor. Ik print alvast mails en/of bijlagen waar we het over gaan hebben. Het lezen vanaf een beeldscherm vind ik lastig en op papier kan je er gelijk aantekeningen bij noteren.

Van de agendapunten geef ik de prioriteit aan. Het meest urgente punt eerst, als er mails beantwoord moeten worden, dan zet ik die onder elkaar op de agenda, zodat de pc weer uit kan als alle mails beantwoord zijn en ik niet meer wordt afgeleid door de afbeelding op het scherm en het gezoem van de computer.

Als er gebeld moet worden naar een instantie, een deskundige, een tandarts, … dan bespreken we eerst welke vragen mijn begeleidster gaat stellen. Vanaf het moment dat ze de juiste persoon aan de lijn heeft, zet ze de telefoon op de speaker zodat ik mee kan luisteren. Zolang ze in een keuzemenu zit, luister ik liever niet mee. Dat kost me teveel energie en dan ben ik na een tijdje vergeten waarom we ook alweer bellen, omdat mijn aandacht is afgeleid.

Als ik ergens op wil reageren, dan gaat dat via mijn begeleidster.  Tijdens het telefoongesprek maak ik aantekeningen, zodat ik niet vergeet wat er gezegd is.

Als ik een agendapunt heb wat ik graag wil bespreken, en wil laten weten welke gedachten ik daar al over heb, dan zet ik dit punt als laatste op de agenda. Het bespreken en het uiten van mijn gedachten kost me heel erg veel energie. Als ik dat bovenaan de agenda zet, is mijn hoofd al zo belast (druk en uitgeput) dat ik daarna verder niet veel meer kan. Als het onderaan de agenda staat, weet ik dat ik geen energie meer hoef te bewaren, ik mag nu uitgeput raken, hierna hoeft mijn hoofd niks meer te doen.

Ik zet bewust vrij veel punten op de agenda. Het hoeft niet allemaal afgehandeld te worden. Als er te weinig op staat en we hebben nog ruim de tijd om iets op te pakken, kan ik op dat moment niet bedenken wat we kunnen doen, ik moet dat wel van te voren bedacht hebben.

Wandelen is mijn laatste  agendapunten, als er tijd over is. Het is fijn om na afloop mijn hoofd weer leeg te maken en om aan beweging te doen.

De dag zelf

Op de ochtend voor de afspraak met de ambulant begeleidster plan ik bij voorkeur niks, ik neem ruim de tijd voor mijn ochtend ritueel en zorg dat ik zo uitgerst mogelijk ben. Als het wel heel druk is in mijn hoofd, helpt het me om een korte meditatie te doen om ruimte te maken in mijn denken en voelen.

Ik zorg dat ik er zo goed mogelijk uit zie, zodat daar geen opmerkingen over komen en zodat daar geen aandacht heen hoeft.

Ik zorg dat mijn huis rustig en opgeruimd is, geen geluid, geen afleiding. Ik veeg het paadje bij mijn voordeur, zodat het niet vies wordt in mijn huis en ik na afloop niet hoef te dweilen. Na de begeleiding heb ik daar de energie niet meer voor.

Omdat de afspraak mentaal vrij belastend voor me is, zorg ik er zoveel mogelijk voor dat er geen/weinig energie naar randzaken gaat.

Ik vind het heel fijn als er agendapunten worden afgehandeld, dan hoeft het me niet meer bezig te houden en krijg ik wat ruimte in mijn hoofd.

Emotionele onderwerpen bespreken doe ik bij voorkeur niet, omdat er te weinig tijd voor is en omdat er eigenlijk altijd veel praktische zaken zijn die ik liever doe. Praktische zaken afhandelen voelt fijn, een emotioneel onderwerp bespreken gaat me nog dagenlang bezighouden, daar kies ik bewust niet voor. Dit deel ik met een andere begeleidster waar ik digitaal contact mee heb.

Het moment van begeleiden

Vanaf 5 minuten voor de afspraak sta ik voor het raam, om te kijken of mijn begeleidster eraan komt, zodat ik de deur kan opendoen voordat ze aanbelt. Het geluid van de deurbel kan ik er even niet bij hebben als ik daarna nog een kleine 2 uur mijn hoofd moet gebruiken.

Ik vind het heel lastig als mijn begeleidster te laat komt zonder bericht. Dit vreet energie.

Ik probeer spanning en stress zoveel mogelijk te vermijden. Ik zorg voor zo min mogelijk prikkels, omdat ik mijn hoofd nodig heb bij het afhandelen van de agendapunten.

De middag verloopt volgens een vast programma. Ik heb thee klaar, dit nemen we in een thermoskan mee naar boven. Daar ligt de agenda klaar en dit is voor mij belangrijk om er niet van af te wijken. Ik heb alle beschikbare energie nodig voor de punten op de agenda, ik kan niet te veel aandacht besteden aan spontane dingen, daar kost te veel tijd en energie.

Van alle agendapunten die een vervolg krijgen maak ik aantekeningen en print ik het laatste mailcontact, omdat ik het allemaal niet kan onthouden en zo blijf ik up-to-date.

Mijn naam is bekend bij de websitebeheerders

Misschien ook wel interessant :